Popularnymi zakażeniami, z jakimi stykają się najmniejsze dzieci są infekcje dróg moczowych. Problemy dotykają zarówno górnych dróg moczowych maluszka, kiedy zapalenie dotyczy nerek, jak też dolnych dróg moczowych, dotycząc wtedy pęcherza oraz cewki moczowej. Niższa odporność maluszków powoduje, że cierpią one częściej niż dorośli na różnorodne infekcje.
Zakażenie układu moczowego (ZUM) wiąże się z obecnością bakterii w drogach moczowych dziecka i towarzyszącym objawom. Problem pod postacią zakażenia układu moczowego jest jedną z najczęściej występujących chorób infekcyjnych u dzieci. Schorzenie może nękać od 2% do 20% maluszków w zależności od ich dokładnego wieku, płci, demografii oraz od przyjętych kryteriów rozpoznania. Patologią często stwierdzaną u bobasów z rozpoznaniem zakażenia układu moczowego, są odpływy pęcherzowo – moczowodowe (OPM). Nie do końca znamy przyczynę ich powstawania. Prawdopodobnie, niektóre z nich są efektem fizjologicznej niedojrzałości dziecięcych dróg moczowych.
Z pęcherza podczas zakażenia układu moczowego u dzieci może poprzez moczowody nastąpić przenikanie bakterii do nerek. Przy pojawieniu się gorączki następuje rozpoznanie odmiedniczkowego zapalenia nerek (pyelonephritis). Nierozpoznane zakażenie układu moczowego może prowadzić do jego uogólnienia. Oznacza to przenikanie chorobotwórczych bakterii poza dziecięcy układ moczowy (urosepsa). Późne rozpoznanie może doprowadzić do powstania blizn pozapalnych w nerkach maluszka. Może to w przyszłości doprowadzić do uszkodzenia miąższu nerek oraz wystąpienia przewlekłej choroby nerek (PChN). Wykluczenie infekcji, kiedy dziecko znajduje się w dobrym stanie, zmusza do ścisłej obserwacji bobasa.
Do infekcji dochodzi na ogół drogą wstępującą, czyli poprzez dziecięcą cewkę moczową, pęcherz oraz moczowody. Skłonność do zakażenia układu moczowego jest znacznie wyższa u dziewczynek w wieku niemowlęcym. Fakt ten wiąże się z uwarunkowaniami anatomicznymi. Chłopcy posiadają krótszą cewkę moczową, jak też u dziewczynek zachodzi możliwość zainfekowania kałem okolic ujścia cewki. Rozwój schorzenia u dziewczynek ułatwia też bogata flora bakteryjna z okolicy moczowo-płciowej.
Objawy ZUM oraz jego przebieg uzależnione są przede wszystkim od ewentualnej wady w układzie moczowym oraz od wieku dziecka. Gorączka pojawia się u noworodków i niemowląt. Ponadto, u noworodków występują trudne do prawidłowego rozpoznania objawy niespecyficzne. Może więc to być niechęć do ssania, rozdrażnienie, nadmierna płaczliwość, biegunka, zmniejszona aktywność, żółtaczka oraz skąpomocz lub wielomocz.
W wypadku pojawienia się objawów klinicznych zakażenia układu moczowego u dzieci należy rozpocząć leczenie antybiotykiem. Według specjalistów, im bobas jest mniejszy, tym sposób dożylny podania leku jest skuteczniejszy. Antybiotykoterapię podczas infekcji powinno się kontynuować zgodnie z zaleceniami lekarza